DLACZEGO DZIECKO SSIE KCIUK? CZY POWINNIŚMY JE TEGO JAK NAJSZYBCIEJ ODUCZYĆ?

Każde dziecko rodzi się z odruchem ssania. Kiedy tylko noworodek, czy niemowlę jest głodne i nie znajduje piersi zaczyna ssać piąstkę, czy właśnie kciuk. Ssanie jest dla dziecka źródłem przyjemności. Kiedy maluszek w trudnej sytuacji jest niespokojny, sięga po coś znajomego co ukoi jego lęk: rękę mamy, róg kołderki lub własny kciuk. Ssanie paluszka nasila się kiedy dziecko ma za dużo wrażeń, jest zmęczone lub znudzone. Palce lądujące w buzi to również oznaka  wyrzynających się ząbków.  
Ssanie paluszka nie powinno więc niepokoić, choć możemy zastanowić się, czy powodem nie jest znudzenie maluszka spowodowane małą ilością wrażeń, nowych odkryć, zabawek, którymi może manipulować lub też rozstaniami z mamą. Wiele niemowląt przestaje ssać kciuk, kiedy zaczyna raczkować, a potem chodzić i nie mają już czasu na nudę :)
Dwoje dzieci na troje, które ssało paluszek, kontynuuje to jeszcze do drugiego lub nawet trzeciego roku życia. Rodzice niepokoją się tą sytuacją i próbują różnymi metodami odzwyczajać swoje dziecko od tego nawyku. Niestety dziecko samo musi zakończyć ssać paluszek, ponieważ zazwyczaj problem ten związany jest z przeżywaniem emocji. 

Pamiętaj!

Pediatrzy mają różne zdania na temat tego, czy ssanie kciuka powoduje wadę zgryzu. Niektórzy uważają, że odpowiadają za to geny. Natomiast trzeba mieć na uwadze fakt, że wadę zgryzu możemy doskonale skorygować aparatem w przeciwieństwie do szkód wyrządzonych w delikatnej psychice dziecka, które to naprawić jest zdecydowanie trudniej. 

Źródło: Encyklopedia Rodzice i dzieci, Bielsko-Biała 2002, s. 118,119.

KŁOPOTY Z ZASYPIANIEM U DZIECI. JAK IM ZARADZIĆ?

Maluchy od drugiego roku życia powinny pójść spać między 20.00 a 20.30. To najlepsza pora na sen, a jej granicą jest 21.30. Nasze dzieci najczęściej  nie chcą iść spać i domagają się naszej obecności. Zaczynają marudzić kiedy tylko wspominamy, że pora się żegnać na dobranoc. Dla dwulatka noc to niewystarczający powód do snu. W tym wieku nie mają jeszcze poczucia czasu i nie zdają sobie sprawy, że wkrótce nadejdzie nowy dzień. W momencie kiedy dowiadują się, że trzeba iść spać nabierają energii, chcą się bawić i jest im żal z tego rezygnować. W związku z tym idą spać zmuszone przez rodziców lub kiedy padną ze zmęczenia. Chyba każdy zna tę sytuację :)
Trudności z zasypianiem to naturalne zjawisko w tym wieku. Dziecko zdając sobie sprawę z braku obecności rodziców boi się rozłąki z nimi. Należy jednak pamiętać, że brak snu jest przyczyna zmian nastroju dziecka i problemów zdrowotnych.
Dziecko do 4 roku życia śpi około 12 godzin. Jak sprawdzić, czy dziecko się wyspało? Kiedy wstaje bez pomocy rodziców w dobrym humorze możemy mieć tego pewność :)
Dzieci przywiązują się bardzo do rytuałów związanych z zasypianiem. Takimi rytuałami jest:
ulubiona pozycja zasypiania, przytulanka, zapalona lampka. Trzeba uszanować te rytuały mając świadomość, że uspokajają one maluszka i łagodzą uczucie osamotnienia, a tym samym ułatwiają mu zasypianie. Nie zaleca się zbyt długo pozostawać przy dziecku kiedy ono zasypia. Wystarczy usiąść na chwilkę, opowiedzieć ulubioną bajkę, przeczytać fragment książki, zanucić kołysankę i odejść od łóżeczka spokojnie lecz zdecydowanie. Maluch będzie z nami negocjował prosząc o coś do picia, jeszcze jedną bajkę, całusa, przeciągając chwilę rozstania jak to tylko możliwe. W takiej sytuacji musimy być zdecydowani i dąć ostatniego buziaka po czym odejść od łóżeczka. Nie powinniśmy też zaglądać do dziecka ilekroć nas zawoła. Jeśli będzie to płacz odczekajmy chwilkę i dopiero zaglądnijmy i przytulmy. 

Aby ułatwić dziecku zasypianie:

• przed snem rezygnujemy z zabaw.
• uprzedzamy malucha,że zaraz idzie spać i zajmiemy się nim.
• unikamy wszelkich hałasów, kiedy dziecko zasypia.
• zostawiamy zapalona lampkę jeśli maluch sobie tego życzy.
• nie zaglądamy do niego na każde zawołanie.
• wykorzystujemy pierwszy moment , kiedy maluch okazuje pierwsze oznaki zmęczenia np. nadmierne pobudzenie, ssanie kciuka, tarcie oczu, by rozpocząć rytuał kładzenia się do łóżka.
• poświęcamy czas wyłącznie maluchowi zanim położymy je spać i pozostajemy z nim dostatecznie długo, aby zaakceptował rozstanie bez uczucia zawodu.

Pamiętaj!

• Wiadomo, że odporność organizmu maluszka, który mało śpi jest niższa niż u dziecka, które śpi odpowiednio długo.
• Hormon wzrostu w największych ilościach produkowany jest w pierwszych godzinach snu. Jeśli więc sen jest zaburzony, zaburzeniu ulega również prawidłowy przebieg procesu wzrostu.

Źródło: Encyklopedia Rodzice i dzieci, Bielsko-Biała 2002, s. 183,184

JAK DOBRZE PRZYGOTOWAĆ NIEMOWLĘ DO SNU?

• Postarajmy się pamiętać, aby układać dziecko do snu na wznak. Niemowlę wówczas samo przyjmie asymetryczną pozycję ciała. Najprawdopodobniej odwróci ono główkę w jedną stronę, a rączkę, w której kierunku jest zwrócone główką, podniesie do góry, pozostawiając przy tym drugą wyprostowaną. Taka pozycja nazywana jest noworodkową i jest uznawana za najwygodniejszą i najbezpieczniejszą z pozycji do snu.
• Starsze niemowlaczki możemy kłaść na boku. Należy podeprzeć plecy na przykład zwiniętą pieluszką. Nigdy nie powinno się kłaść niemowlaka na brzuszku. Jest to dozwolone kiedy nie śpi i jest pod czyjąś opieką.
• Łóżeczko niemowlaka powinno stać w sypialni rodziców, ponieważ odczuwa ono bliskość rodziców, co daje mu poczucie bezpieczeństwa i spokojny sen. Najwcześniej w 2. roku życia możemy spróbować kłaść dziecko w osobnym pokoju.
• Dzieci karmione piersią częściej budzą się w nocy. W takim wypadku wskazane jest, aby maluszek spał z nami. Mimo tego, że dziecko po karmieniu szybko zasypia, wstawanie, przenoszenie i odnoszenie dziecka do łóżeczka jest bardziej kłopotliwe.

Źródło: Encyklopedia Rodzice i dzieci, Bielsko-Biała 2002, s. 110.

KŁOPOTY ZE SNEM U NIEMOWLAKA. DLACZEGO WYSTĘPUJĄ I JAK IM ZARADZIĆ?

Noworodki do spokojnego snu potrzebują przede wszystkim obecności mamy. Powinny więc zasypiać na jej brzuchu lub przy niej. Jeśli mama nie chce spać z dzieckiem może przełożyć je do łóżeczka, ale kiedy nie śpi jeszcze zbyt mocno. Dzieci, które mają niespokojny charakter i łatwo się wybudzają, czy gwałtowanie reagują na wszelkie bodźce wymagają szczelnego owijania w kocyk. Spanie w ciasnym kokonie podziała na nie uspokajająco :)

Dwu- i trzymiesięczne niemowlę, które nie rozróżnia jeszcze dnia i nocy, po przebudzeniu, kiedy nie będzie głodne, zaśnie ponownie nie budząc przy tym rodziców. Niemowlaki w tym wieku miewają swoje ulubione dźwięki lub rytuały przy których chętnie zasypiają: szum odkurzacza, czy suszarki do włosów, spokojna muzyka, bujanie i noszenie na rękach. Nie należy bać się tych metod sądząc, żę będzie ciężko odzwyczaić od nich maluszka. Zazwyczaj dziecko przed ukończeniem 1. roku życia samo z nich wyrośnie. Najczęstszym powodem problemów ze snem w tym okresie życia jest kolka jelitowa. W takiej sytuacji trzeba uzbroić się w cierpliwość i ponosić dzieciątko na rękach, pomasować po brzuszku, zrobić ciepłą kąpiel, położyć na brzuszek ciepłą przeprasowaną pieluszkę. Metody te pomogą uwolnić gazy i przynieść ulgę. 

Trzeci i czwarty miesiąc życia. To okres, w którym dzieci odróżniają już dzień i noc i potrafią przespać spokojnie trzy-cztery godziny. Jeśli w pokoju jest ciemno i rodzice nie będą reagowali na przebudzone dziecko powinno ono samo zasnąć ponownie o ile nie będzie głodne i będzie miało sucho w pieluszce. Ważne, aby nie dostarczać dziecku dodatkowych bodźców w tym czasie. Nie włączać światła, nie rozmawiać. Zdarza się jednak, że maluszek płacze i nie chce zasnąć, bo brak bodźców budzi w nim niepokój. Można wtedy podać dziecku smoczek jednak nie należy robić tego wcześniej niż w 3. miesiącu życia.

Okres między 5. a 8. miesiącem życia to dobry i najwcześniejszy moment, w jakim można zawiesić nad łóżeczkiem pozytywkę lub projektor wyświetlający obrazki na suficie. Trzeba przy tym wziąć pod uwagę, że nie wszystkie dzieci lubią tego typu "usypianki". Większość dzieci natomiast zadowoli mięciutki kocyk lub przytulanka. Należy pamiętać o tym, że nawet najbardziej nerwowemu dziecku nie wolno podawać żadnych leków nawet tych homeopatycznych. Z pomocą może przyjść natomiast kąpiel relaksacyjna.

Okres między 9. a 12. miesiącem życia. Dzieci w tym okresie potrafią już przespać w nocy nawet 6 godzin bez jedzenia. Zazwyczaj dzieciaczek po kolacji budzi się jednak wypoczęty i chętny do zabaw koło północy. Nie próbujmy podawać mu wówczas piersi lub butelki, ponieważ spowoduje to tylko przeciwny, niezamierzony efekt. Najedzony maluszek, któremu dostarczyliśmy "paliwa" jest gotów do dalszej nocnej aktywności. Nie należy również ulegać wszelkim zachciankom, ale zdecydowanie uczyć dziecko, że noc jest porą wypoczynku. Wstając z łóżka starajmy się również , nie zapalać lampki, ponieważ dla większości niemowląt zgaszone światło to sygnał, że należy spokojnie leżeć w łóżeczku.

A jakie Wy, rodzice  macie doświadczenia ze snem swoich pociech? Jakie sprawdzone metody na spokojny i zdrowy sen możecie polecić?  

Źródło: Encyklopedia Rodzice i dzieci, Bielsko-Biała 2002, s. 109-110.