Maluchy od drugiego roku życia powinny pójść spać między 20.00 a 20.30. To najlepsza pora na sen, a jej granicą jest 21.30. Nasze dzieci najczęściej nie chcą iść spać i domagają się naszej obecności. Zaczynają marudzić kiedy tylko wspominamy, że pora się żegnać na dobranoc. Dla dwulatka noc to niewystarczający powód do snu. W tym wieku nie mają jeszcze poczucia czasu i nie zdają sobie sprawy, że wkrótce nadejdzie nowy dzień. W momencie kiedy dowiadują się, że trzeba iść spać nabierają energii, chcą się bawić i jest im żal z tego rezygnować. W związku z tym idą spać zmuszone przez rodziców lub kiedy padną ze zmęczenia. Chyba każdy zna tę sytuację :)
Trudności z zasypianiem to naturalne zjawisko w tym wieku. Dziecko zdając sobie sprawę z braku obecności rodziców boi się rozłąki z nimi. Należy jednak pamiętać, że brak snu jest przyczyna zmian nastroju dziecka i problemów zdrowotnych.
Dziecko do 4 roku życia śpi około 12 godzin. Jak sprawdzić, czy dziecko się wyspało? Kiedy wstaje bez pomocy rodziców w dobrym humorze możemy mieć tego pewność :)
Dzieci przywiązują się bardzo do rytuałów związanych z zasypianiem. Takimi rytuałami jest:
ulubiona pozycja zasypiania, przytulanka, zapalona lampka. Trzeba uszanować te rytuały mając świadomość, że uspokajają one maluszka i łagodzą uczucie osamotnienia, a tym samym ułatwiają mu zasypianie. Nie zaleca się zbyt długo pozostawać przy dziecku kiedy ono zasypia. Wystarczy usiąść na chwilkę, opowiedzieć ulubioną bajkę, przeczytać fragment książki, zanucić kołysankę i odejść od łóżeczka spokojnie lecz zdecydowanie. Maluch będzie z nami negocjował prosząc o coś do picia, jeszcze jedną bajkę, całusa, przeciągając chwilę rozstania jak to tylko możliwe. W takiej sytuacji musimy być zdecydowani i dąć ostatniego buziaka po czym odejść od łóżeczka. Nie powinniśmy też zaglądać do dziecka ilekroć nas zawoła. Jeśli będzie to płacz odczekajmy chwilkę i dopiero zaglądnijmy i przytulmy.
Aby ułatwić dziecku zasypianie:
- przed snem rezygnujemy z zabaw.
- uprzedzamy malucha,że zaraz idzie spać i zajmiemy się nim.
- unikamy wszelkich hałasów, kiedy dziecko zasypia.
- zostawiamy zapalona lampkę jeśli maluch sobie tego życzy.
- nie zaglądamy do niego na każde zawołanie.
- wykorzystujemy pierwszy moment , kiedy maluch okazuje pierwsze oznaki zmęczenia np. nadmierne pobudzenie, ssanie kciuka, tarcie oczu, by rozpocząć rytuał kładzenia się do łóżka.
- poświęcamy czas wyłącznie maluchowi zanim położymy je spać i pozostajemy z nim dostatecznie długo, aby zaakceptował rozstanie bez uczucia zawodu.
Pamiętaj!
- Wiadomo, że odporność organizmu maluszka, który mało śpi jest niższa niż u dziecka, które śpi odpowiednio długo.
- Hormon wzrostu w największych ilościach produkowany jest w pierwszych godzinach snu. Jeśli więc sen jest zaburzony, zaburzeniu ulega również prawidłowy przebieg procesu wzrostu.
Źródło: Encyklopedia Rodzice i dzieci, Bielsko-Biała 2002, s. 183,184
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz